Ik zie het niet meer zitten, ik kan mijn kop er niet bij houden.” “Ik voel me net een zombie door de onlinelessen, ik ben leeggezogen.” “Waarom kan ik niet gewoon de dingen doen zoals vroeger? Hoelang duurt het nog?” Drie quotes van jongeren die door de schoolsluiting al meer dan twee maanden geen voet in hun middelbare school hebben gezet.
Ze zitten opgehokt, gevangen in hun eigen slaapkamer of met broertjes en zusjes in de woonkamer of aan de keukentafel. Niet meer gewoon sporten. Geen feestjes, geen familiebijeenkomsten, geen opa en oma. En geen perspectief.
In Den Haag maakt men zich druk om de leerachterstand die jongeren door de onlinelessen nu oplopen. Een veel urgenter probleem is de ontwikkelingsachterstand die nu ontstaat.
Hardst geraakt
Ron Ritzen (Opinie, 23 februari) refereert in zijn stuk aan de in zijn ogen afwezige mentale weerbaarheid bij jongeren. Ze kunnen niet met tegenslagen omgaan. Maar om met tegenslagen te leren omgaan moet je je stabiel kunnen ontwikkelen tot volgroeid individu. Deze ontwikkeling van lichaam en brein is nu juist een halt toegeroepen door de sluiting van onze onderwijsinstellingen.
Jongeren zijn volop in ontwikkeling; aangejaagd door hun genenpakket in combinatie en samenspel met hun leefomgeving. De ontwikkeling van de hersenen loopt ruwweg tot het 25ste levensjaar. Vanaf dat moment zijn de hersenen volgroeid.
Jongeren worden nu het hardst geraakt in hun ontwikkeling. Want onderwijs gaat misschien half of helemaal niet open. Sporten, hobby’s en uitgaan zijn beperkt. Vrienden zijn bijna alleen online te ontmoeten.
Om die reden roep ik de politiek op: doe de scholen op 1 maart helemaal open en láát ze open. Half open is half zo slecht en dus nog steeds niet de optimale situatie.
Zorg voor een lente van volle bloei
De ontwikkelingsachterstand pak je niet aan met half werk. Zorg in het curriculum tot de zomervakantie en ook het schooljaar 2021-2022 daarom voor specifieke aandacht voor de sociaal-emotionele ontwikkeling van de leerlingen. Maak de gevoelens en gedachten waar de jongeren het afgelopen jaar mee hebben rondgelopen bespreekbaar. Schep een uitnodigend klimaat in de klas waar frustraties gezien en gehoord mogen worden.
In het nieuwe normaal kun je op school niet opeens terugschakelen naar het oude normaal, en doen alsof ze niét ruim twee maanden thuis hebben gezeten.
Als de jongeren weer helemaal naar school kunnen, gaan ze weer helemaal bloeien. Dan halen ze de stof vanzelf wel weer een keer in. Zorg voor een lente van volle bloei, voor de toekomst van onze jeugd, voor onze collectieve toekomst.
Dit artikel verscheen op 24 februari 2021 in Trouw
Wil jij praten over hoe we je kind/leerling weer kunnen laten bloeien? Neem gerust contact met me op.
Alexander Hilberts – Happy Giraffe Coaching
