In mijn werk spreek ik vaak met leiders die een of meerdere teams aansturen op onder meer business development en acquisitie. De meeste leiders die ik spreek binnen bijvoorbeeld de advocatuur, bankwezen, high tech industrie of trust zijn vooral vakinhoudelijk bezig en hebben door de jaren heen steeds meer verantwoordelijkheden gekregen voor de “bottom line” en dus de omzet.
Zo zijn ze opeens sector hoofd, of team lead of cliënt service director en werken ze met een team om zowel de vak inhoud te leveren als ook nieuwe klanten te werven en bij bestaande klanten te groeien.
Leiderschapsvragen
Dit vraagt iets van je als leider. Hoe zet ik mensen in beweging? Hoe stuur ik op resultaat, stuur ik wel op resultaat of beloon ik intentie en inspanning? Hoe krijg ik draagvlak voor mijn visie, of vind ik draagvlak overbodig want het is “My way or the highway”.
Laatst sprak ik een leider die bijna letterlijk zijn leven zou geven voor zijn team. Hij werkt 8 tot 12 uur per dag om zijn team en zichzelf declarabel aan het werk te houden en is uitermate beschermend over welk werk hij uit handen geeft aan zijn team of zelf blijft doen. Hij is enorm betrokken bij de ontwikkeling van de mensen in zijn team en worstelt met de balans tussen de aap zelf op zijn schouder nemen of de aap netjes bij een teamlid op zijn schouder laten zitten.
Valkuil van de perfectionist
Naast een harde werker is deze leider ook een perfectionist. Bijna alles wat zijn team doet, gaat via zijn bureau ter controle voordat het de boze buitenwereld ingaat.
Ik had met hem laatst een gesprek over zijn gezondheid. Hij slaapt weinig, ondanks zijn lange werkuren krijgt hij gevoelsmatig niet genoeg grip op alle werkzaamheden; van hemzelf en van zijn team. Om zijn team lucht te geven neemt hij vaak veel hooi op zijn vork waar zijn team best mee kan prikken.
“Hoe lang gaat zoiets goed?”, vroeg ik hem. “Totdat ik er bij neerval.” Was zijn antwoord.
Het zuurstofmasker-principe
Ik heb hem toen verteld over wat ik “Het Zuurstofmasker-principe” noem. Als je in een vliegtuig zit, wordt je voor de start altijd alles verteld over te veiligheid. Ook zeggen ze standaard over de zuurstofmaskers: “Doe eerst uw eigen zuurstofmasker op, voordat u anderen helpt.”
“Waarom denk je dat ze dat zeggen,” vroeg ik aan hem. Het bleef even stil. “Omdat als je eerst de ander helpt het voor jou misschien te laat is.” Weer was het even stil. “Klopt,” zei ik, “En als het voor jou te laat is, kun je die anderen helemaal nooit meer helpen.”
Mijn advies aan deze leider was om altijd eerst zijn eigen zuurstofmasker op te zetten, en dan pas anderen te helpen. En dat zuurstofmasker kan van alles zijn:
– Delegeren wat je kunt delegeren
– Vertrouwen op de senioriteit van je team
– Ownership creëren binnen je team
– Strakke processen hanteren, ondanks de waan van de dag
Zijn zuurstofmasker heeft veel te maken met loslaten en vertrouwen dat hij de juiste mensen in zijn team heeft aangesteld om een goed resultaat te behalen.
Wat zou voor jou een zuurstofmasker zijn? Ik hoor het graag en leer graag van jouw ideeën en ervaringen.
Alexander Hilberts is Post HBO gecertificeerd Trainer, consultant en coach. Via zijn bedrijf Happy Giraffe Coaching helpt hij mensen om (weer) plezier te krijgen in werk en privé.
