1 februari 2021. Ik ben met Valentijn op zolder. Hij is opgewonden omdat hij morgen naar de noodopvang mag. Weer even lekker tussen zijn vriendjes, juf weer even zien en weer gewoon een dagje naar school. We hebben het er over waarom hij gaat. “Dus mama is nu eigenlijk een soort dokter?” vraagt hij aan mij. “Meer een soort hulpdokter,” antwoord ik. “Cool!” komt er uit zijn mondje. “Fijn dat mama oude mensen gaat helpen.”
In die ene zin van je 5-jarige zoon zit de essentie van waarom ik zo trost op je ben Isabelle!
Je hebt het geprobeerd. Een “normale”carrière. Gewerkt als vertaler, bij een mirco-financierder, 3 jaar bij de Belastingdienst en het laatste jaar bij de Hogeschool Utrecht. Je vond het wel leuk, vooral met collega’s. Maar er miste ook altijd iets.
Je liep vast in werkprocessen en systemen. “Waarom doen ze dit zo? Alles is vastgelegd in procesjes en bila’s en dagstarts, maar in de praktijk werkt het nooit zo.” vertelde je me vaak. Je ging twijfelen aan jezelf. “Kan ik het wel? Ben ik hier wel voor gemaakt?” Het antwoord is ja en nee. Je kon het allemaal wel, maar jouw lotsbestemming lag ergens anders.
Sinds ik je in 2004 heb leren kennen sta je klaar voor anderen. Je lieve oma, waar je 3 jaar hebt gewoond tijdens je studie, die onlangs op 105-jarige leeftijd is overleden. Voor vrienden, familie en mensen om je heen.
Toen we verhuisden naar de Hilversumse Meent heb je een aantal jaren bij de lokale super achter de kassa gewerkt. Je wilde niet op een kantoor. Dat was niks voor jou. Je leerde in die drie jaar de hele wijk kennen en de hele wijk jou. Mensen spreken me er nog op aan dat ze jouw behulpzame gezicht missen achter de kassa. Vooral oudere mensen, waar je altijd met geduld en aandacht een praatje mee maakte.
Na een aantal jaren toch weer terug naar “een kantoor”, misschien wel het meest gehaatte kantoor van Nederland, De Belastingdienst. Je had plezier in het helpen van klanten van de belastingdienst, maar vaak kon je niet echt helpen. De drang naar cijfers en excel-managers die je opjaagden om zoveel mogelijk mensen op een dag EEN antwoord te geven in plaats van het juiste antwoord met empathie ging je ook daar tegenzitten.
Gelukkig zat je daar wel vlak bij Utrecht CS. Op de dag dat ik in Heerlen mijn burn-out inging, kwam je met de trein om me op te halen. Geen twijfel, je was er gelijk voor me.
Bij de belastingdienst werkte je soms ook in de avonddienst, je kwam 1 keer in de week laat thuis. Valentijn vond dat heel moeilijk, ik misschien nog het moeilijkst om het huis te runnen zonder jouw steun.
De belastingdienst werd de Hoge School Utrecht, International Office. Je passie voor talen, contact met studenten van over de hele wereld. Het leek, weer, een match. Op 11 maart 2020 ging de HU dicht. Je had net een maandje op locatie gewerkt, daarna alleen maar vanuit huis. Geen fysiek contact met collega’s, alles via Microsoft Teams, 11 maanden lang. En weer processen die jouw manier van dienstverlening, jouw manier van zijn in de weg zaten.
We praatten er veel over, in dat gekke 2020. Victor in groep 8, Valentijn in groep 1. Ik nog steeds in mijn burn-out. Je begon weer aan je zelf te twijfelen. Kan ik het wel? We hadden het over je passie voor mensen helpen. Over je Waarom. Waarom wilde je dit werk doen? Wat bracht het je? Wat kon jij echt brengen?
En toen kwamen we (weer) uit in de zorg. Je had er in 2009 al een jaar aan geproefd, maar met een baby was dat geen ideale combinatie. Is dat het wel met een kleuter en een 12-jarige die vol zijn puberteit in is gegaan? Je wikte, je woog. Je zorgdiploma’s onder uit een la gehaald. Gaan zoeken op internet. En daar stond hij: je nieuwe baan, verzorgende voor demente bejaarden in Naarden in een kleinschalig woonproject. Weer was er twijfel. Kan dat wel met mij, vroeg je je af. Ik was inmiddels al weer uit het dal van mijn burn-out aan het klimmen en de eerste plannen voor mijn coachingspraktijk Happy Giraffe Coaching werden steeds concreter.
Kan het met de jongens? Groep 2 en brugklas inmiddels? Kan het met onze hond Pepper? Ja, ja en ja. Het kan omdat jij er niet alleen voor anderen hoeft te zijn maar wij er ook zijn voor jou. Zodat jij kan werken op de plek waar je hart ligt en waar je dagelijks het verschil kan maken. Waar je hen die zichzelf en hun verleden vergeten in het hier en nu niet vergeet maar met liefde kunt verzorgen.
2 februari 2021, 6.45. Word wakker van mijn wekker. Valentijn gaat vandaag naar de noodopvang. Naast mij in bed is het leeg. Je hebt me laten slapen. Jij hebt al gedoucht en gegeten en zit net op de fiets naar Naarden voor je eerste dient. Valentijn wordt wakker. “Waar is mama?,” vraagt hij. “Mama is naar haar nieuwe werk,” antwoord ik. “Oh ja, mama is nu hulpdokter,” zegt hij blij. Dat klopt, lieve Isabelle. Je bent nu hulpdokter. Er is een nieuwe engel in de zorg en ik ben trots en blij dat ik jou mag delen met iedereen die van jouw aandacht, empathie en zorg gaat genieten.
Wil je net als mijn vrouw ook kijken waar jij nou écht het beste tot je recht komt? Neem gerust contact met me op via alexander@happygiraffe.nl of 06 27 650 310
Alexander Hilberts – Happy Giraffe Coaching
